Kunnen we dan nu ophouden met deze waanzin?

Al heel lang ben ik aan het kauwen op de woorden die ik over de huidige crisissituatie wil schrijven. Gisteren had ik dansles, online vanuit mijn living, en probeerde ik terug mijn lichaam te voelen. Maar ik geraakte er niet. Ik voelde enkel spanning. Er kwamen enkel tranen… en woorden… eindelijk! 

Kunnen we dan asjeblieft ophouden met deze waanzin? 

Kunnen we onze focus dan eindelijk verleggen naar positiviteit? 

Kunnen we ophouden met ongewenst gedrag te straffen en in de plaats daarvan investeren in goeie gewoontes? 

Ik pretendeer niet dat ik de waarheid in pacht heb. Corona is duidelijk een klein, venijnig monstertje dat zich op een sluwe manier op de meest onverwachte momenten kenbaar maakt. Ik wil hier niet gaan beweren dat ik DE oplossing heb. Maar kunnen we ophouden met overal om ons heen te trappen om zoveel mogelijk corona kapot te maken? Beseffen we dan niet dat we door dat trappelen heel wat ander kostbaar leven plat trappelen? Kunnen we ophouden met krampachtig corona proberen te verslaan en in de plaats daarvan een manier zoeken om er mee te leven? 

Ik schreef het eerder al in de blog ‘Mijn detox’: “ons lichaam is een tempel” (uit ‘Reset’ van Lana Bauwens). We kunnen zoveel. We hebben een natuurlijke ‘machine’ ter beschikking die ons supersterk maakt. Kunnen we dan nu alles op alles zetten om onze immuniteit te boosten in plaats van in paniek en angst in een steriel holletje te kruipen? Ik ben er van overtuigd dat we zoveel goeds kunnen doen om onszelf sterker te maken om het gevecht met corona beter aan te kunnen!

We kunnen kiezen voor ons lichaam en het vullen met gezonde, pure en natuurlijke voeding. Ik ondervond zelf aan den lijve welk effect voeding heeft op onze vitaliteit. We kunnen recepten uitwisselen met elkaar. Elkaar laten kennismaken met andere smaken, andere gerechten. We kunnen kijken naar gezonde kookprogramma’s, de recepten uitproberen en tips uitwisselen. We kunnen kiezen voor suikervrij, vegetarisch, veganistisch, biologisch en ga zo maar door. (Ik denk trouwens dat ik vanaf 1 november #tryvegan een kans ga geven). 

We kunnen kiezen voor onze ademhaling. Angst is momenteel aan het zegevieren en zorgt ervoor dat mensen veel zieker worden dan 'nodig'. Ik hoorde de getuigenis van een verpleegkundige die vertelde dat veel mensen met COVID momenteel in het ziekenhuis terecht komen omdat ze in angst gaan, daardoor beginnen te hyperventileren en zuurstof nodig hebben. Mensen die anders thuis zouden kunnen blijven en uitzieken. COVID slaat op de longen, dat weten we. Maar laten we onze focus verleggen naar ademhaling en vertrouwen in plaats van ziekte. Nodig in het journaal, in het nieuws, in de afspraak, in de zevende dag, in eender welk programma een ademhalingscoach uit die ons de juiste technieken aanleert in plaats van de zoveelste viroloog die ons komt vertellen wat we eigenlijk al weten. Laten we om 20u collectief ontspannen en onze aandacht naar onze ademhaling brengen in plaats van ons druk te maken in een opsomming van de beruchte cijfers. 

We kunnen kiezen voor een open geest in plaats van overal kritiek te spuien. Je kan niet overal mee akkoord zijn, dat ben ik ook niet altijd. Maar al te vaak trappen we in de val (ik ook) en vergeten we om open te staan voor de mening van iemand anders. De scholen worden niet of wel gesloten, kritiek volgt. De cultuurhuizen gaan op of worden gesloten, kritiek volgt. Vrije tijdsbesteding voor amateurs wordt stopgezet of opgestart, kritiek volgt. We kunnen er voor kiezen om naar elkaar te luisteren, met een open geest. En dat is niet altijd gemakkelijk, maar we kunnen heel veel van elkaar leren. Laat ons begripvol zijn… voor de event- en cultuursector die de afgelopen maanden elke kans op een inkomen of het uitoefenen van hun passie zag vervagen, voor de jeugd die de moed kwijtraakt en naar alternatieven op zoek gaat, voor singles die zich eenzamer voelen dan ooit, voor studenten die normaal de mooiste tijd van hun leven zouden moeten beleven, voor ouders die uitgeput raken door de constante onzekerheid over de school van hun kinderen, voor de mensen van de horeca die zo goed aan de slag gingen met alle protocollen en toch hun levenswerk terug op slot moeten doen, voor mensen uit zorgsector die hun grenzen stilletjesaan zien vervagen, voor onze kwetsbare ouderen die in eenzaamheid verzeild raken, … en dan heb ik nog een heleboel mensen niet genoemd.

We kunnen kiezen voor de natuur en naar buiten gaan. De natuur helpt ons, de natuur gidst ons, de natuur heelt ons. Veertien dagen quarantaine voor iemand die geen symptomen vertoont? Natuur zou in dat geval verplicht moeten zijn. Natuur en buitenlucht boosten ons immuunsysteem. Er zijn zoveel plaatsen waar je kan gaan wandelen en waar je geen levende ziel tegenkomt. Buitenlucht opzoeken zou geen restrictie mogen zijn, maar een verplichting. Quarantaine maar geen symptomen? Verplicht een uur per dag wandelen in het bos.

We kunnen kiezen voor cultuur, op elke mogelijke manier. Cultuur ontspant, cultuur heelt, cultuur brengt een lach op de mensen hun gezicht en creëert mentale ruimte. Televisie- en radiozenders kunnen de mogelijkheid bieden aan artiesten (ook de minder gevestigde waarden) om hun aanbod ‘live’ te brengen. Kunnen de mensen niet naar de theaterzaal komen? Breng dan de theaterzaal naar de mensen. We kunnen (opnieuw) muziek en cd’s kopen van artiesten. We kunnen artiesten steunen door hun werk te delen met onze familie en vrienden. Cultuur is een volwaardige (economische) schakel in onze samenleving. We kunnen cultuur haar plaats gunnen en al haar harde werk om de protocollen in de praktijk te brengen waarderen. 

We kunnen ervoor kiezen om onze vibraties te verhogen en te kiezen voor liefde. Ik weet dat dit voor veel mensen heel gek en zweverig klinkt. Toegegeven, ik weet zelf ook nog niet altijd goed hoe ik dat kan doen. Maar we kunnen het op zijn minst proberen. Af en toe gewoon ‘zijn’ en opmerken hoe alles rondom ons heen zo fantastisch ongewoon en totaal niet vanzelfsprekend is. Wanneer angst de kop op steekt, kiezen voor liefde. Wanneer kwaadheid en frustratie borrelen, kiezen voor liefde. Wanneer verdriet ons overmant, kiezen voor liefde. Als we collectief kiezen voor liefde, wie weet wat er dan gebeurt…

We kunnen opnieuw verbinding maken met ons lichaam. Ons lichaam vertelt ons wie we zijn en wat we nodig hebben. Waar voelen we spanning? Waar zit onze emotie vast? Ons lichaam vertelt ons alles, als we er maar naar luisteren. We kunnen stretchen, dansen, yoga doen, eender welke sport beoefenen, een fysieke relaxatiesessie nemen, een massage boeken en ga zo maar door. Als het dan in lockdown moet, zoek dan online... de mogelijkheden op het wereldwijde web waren nog nooit zo groot. 

We kunnen samen kiezen voor een positieve mindset en geloven dat we sterker zijn dat dit virus. Elke ochtend opstaan met de intentie 'vertrouwen' en geloven, nee... weten, dat het goed komt. 

Kunnen we dan nu de waanzin overstijgen? 
Kunnen we dan nu een collectieve switch maken? 
Kunnen we dan nu echt luisteren naar ons prachtige, krachtige lichaam?